I arrived in Ghana!

Hoi allemaal!

Hier zit ik dan, in Ghana, in Kumasi. Een stad van 2 miljoen inwoners, maar waar de compound een heerlijk rustig paradijsje is. Ik zit nu in de tuin van Yao en Marlieke, de Nederlanders van de organisatie. Het is kwart over zes, we gaan zo eten. Ik hoor overal krekels tjirpen, de muggen blijven maar om me heen zoemen. (Wat ben ik blij met zo'n klamboe...) Overdag lopen hier aan alle kanten hagedisjes rond. Je hoort overal vogels terwijl je loom onder de avocadoboom in de schaduw zit.
Op de compound wonen ook andere mensen. Ze zijn op de een of andere manier allemaal familie (nou ja, bijna allemaal...). Iedereen is aardig en het is gezellig. Rond twee uur komen de kinderen terug uit school, dan wil er altijd wel iemand spelen.

Vanmorgen zijn Amba en ik samen met Kwame (een neef van Yao die dus ook op de compound woont) voor het eerst het centrum van de stad in gegaan. Het is fantastisch! Overal mensen, auto's, drukte, geluiden en geuren. Het is eigenlijk precies zoals ik me het had voorgesteld. We zijn naar het Ghana Army Museum geweest. De gids vertelde heel leuk. Er is eigenlijk zoveel Afrikaanse geschiedenis waar ik niets van weet. Gelukkig heb ik hier alle tijd om me daarin te verdiepen :)

Ik begin hier te wennen. Ik voel me op m'n gemak, het begint een beetje vertrouwd te voelen. Ik ben gewend aan het eten, de mensen en een heel klein beetje aan de warmte. Ik ben alleen bang dat ik nooit aan die rotmuskieten zal wennen.

Het was het idee dat ik eerst in het nieuwe weeshuis in Kokobeng aan het werk zou gaan. De bouw ervan heeft een beetje vertraging opgelopen, dus nu hebben we besloten dat ik de eerste periode (paar weken, een maand?) naar Edwenase ga. Dit is een rehabilitatiecentrum voor lichamelijk gehandicapten. Hier zijn al heel veel instrumenten maar eigenlijk nog niemand die er echt wat mee doet. het is de bedoeling dat ik daar verandering in ga brengen. Het centrum is hier vlakbij dus voorlopig blijf ik op de compound wonen, samen met Amba en Sarah. Dit vind ik eigenlijk wel fijn, het is hier ten minste al een beetje vertrouwd.

Lieve allemaal, ik maak hier nu al superleuke dingen mee, het is nu al een tijd om nooit meer te vergeten, je zit meteen midden in de Afrikaanse wereld (ik heb ook al mijn eerste trotro-rit overleefd, maar hierover later meer...) Ik denk aan jullie, maar ik heb gelukkig geen last van heimwee. Jullie horen snel van me, volgens mij gaan we zo eten

Heel veel liefs,
Lotte

ps. Ik heb een goede reis gehad en al mijn bagage is heelhuids aangekomen! (een wonder :P)